ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻫﺮﺍﺕ ۳۹۷۵۰۰ ﺗﻦ ﺍﺳﺖ° (ﺗﺨﻤﯿﻦ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۹.) ﺗﺨﻤﯿﻦ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻗﻮﻣﯿﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺯﺑﺎﻧﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺯﺑﺎﻧﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﺗﺨﻤﯿﻦ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۳ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯼ ﻣﻠﯽ ٬ ۸۵٪ ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﺎﺟﯿﮏﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺸﺘﻮﻥﻫﺎ ﺑﺎ ۱۰٪ ٬ ﻫﺰﺍﺭﻩﻫﺎﯼ ﺷﯿﻌﻪ ﺑﺎ ۲٪ ٬ ﺍﺯﺑﮏﻫﺎ ۲٪ ﻭ ﺗﺮﮐﻤﻦﻫﺎ ﻧﯿﺰ ۱٪ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ.

ﻫﺮﺍﺕ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻧﯿﺰ ﺷﻬﺮﺕ ﺩﺍﺭﺩ، ﺷﻬﺮﺕ ﻫﺮﺍﺕ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ، ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﯾﺎﻓﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺩﺑﯽ، ﻫﻨﺮﯼ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺩﺑﯽ ﻫﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪﺍﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺩﺑﯽ ﻫﺮﺍﺕ، ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺭﺍ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯼ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻮ ﺷﻌﺮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﮕﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ. ﺭﯾﯿﺲ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺭﺟﺎﯾﯽ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺩﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺩﺑﯽ ﻣﻬﺘﺎﺏ، ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻧﺎﻇﻢ ﻫﺮﻭﯼ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﻣﻌﺮﻑ ﻧﯿﺰ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺍﯼ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺷﻤﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺁﻫﻨﮓ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺍﻫﻞ ﻫﺮﺍﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑﺗﺮﯾﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﻫﺎﺏ ﻣﺪﺩﯼ، ﺍﻣﯿﺮ ﺟﺎﻥ ﺻﺒﻮﺭﯼ، ﺍﺳﺪ ﺑﺪﯾﻊ، ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺧﻮﺷﻨﻮﺍﺯ، ﺟﻠﯿﻞ ﺍﺣﻤﺪ ﺩﻝ ﺁﻫﻨﮓ، ﺗﻮﺍﺏ ﺁﺭﺵ، ﻭﻟﯽ، ﻣﮋﺩﻩ ﺟﻤﺎﻟﺰﺍﺩﻩ، ﻏﺰﺍﻝ ﻭ ﺷﮑﯿﺐ ﻣﺼﺪﻕ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﺤﺖ ﻧﺎﻡ { ﺩﺳﭙﻴﻨﯽ ﺍﺩﯼ ﺗﻮﻟﻨﻪ} ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﺸﺘﻮ ﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺸﺘﻮ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺷﺪ، ﮐﺎﺭ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ

ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ﯾﮑﺼﺪ ﻭ ﺑﯿﺴﺖ ﺭﻭﺯﻩٔ ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﻔﯿﺪﮐﻮﻩ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺸﺎﺭ ﭘﺴﺖ ﻭﺍﺩﯼ ﻫﺮﺍﺕ ﺑﻮﻗﻮﻉ ﻣﯽﭘﯿﻮﻧﺪﺩ ﻭ ﻣﺪﺕ ﯾﮑﺼﺪ ﻭ ﺑﯿﺴﺖ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺟﻮﺯﺍ ﺍﻟﯽ ﺍﻭﺁﺧﺮ ﺳﻨﺒﻠﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ

ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﺍﺳﺖ، ﺑﻬﺎﺭﯼ ﺩﻟﭙﺬﯾﺮ، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ۱۲۰ ﺭﻭﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﻧﺪ، ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﻧﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ۱۳۸۶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺭﺍﯾﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺳﺎﯾﺖ ﺭﺳﻤﯽ ﻭﻻﯾﺖ ﻫﺮﺍﺕ، ﯾﮑﻬﺰﺍﺭ ﺗﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ۱۲۰ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺷﺪﺕ ﮔﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻭﻻﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺎﻫﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺳﺮﺩﯼ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺷﺮﻕ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺍﻗﻠﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ۱۰- ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﮔﺮﺍﺩ ﻫﻢ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﻑﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺑﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻫﻮﺍ ﮔﺮﻡ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﻪ ۳۸ ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﮔﺮﺍﺩ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﻫﻢ ﻫﻮﺍ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﻭ ﺩﻟﭙﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ

ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺘﻌﺪﺩﯼ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻭﻻﯾﺎﺕ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۸۴ ﺣﺎﻣﺪ ﮐﺮﺯﯼ، ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻤﺖ ﺳﺒﮑﺪﻭﺵ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺴﺖ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻣﻌﺎﺩﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﯿﺮﺧﻮﺍﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﯿﺮﺧﻮﺍﻩ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﯾﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﯾﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﯿﺪ ﺣﺴﯿﻦ ﺍﻧﻮﺭﯼ ﺭﻫﺒﺮ ﺣﺰﺏ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮﺩ. ﺳﯿﺪ ﺍﻧﻮﺭﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻭﺍﻟﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﺍﯾﺶ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺷﯿﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﻘﺮﺭ ﯾﺎﻓﺖ. ﺍﻭ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﻮﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮﺍﺕ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ، ﺍﻭ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﻻﯾﺖ ﺍﯾﻔﺎﯼ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺷﺎﻩ ﺻﺒﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺖ ﻣﻘﺮﺭ ﺷﺪ، ﺁﻗﺎﯼ ﺻﺒﺎ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭﺍﻟﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻫﺎﻥ ﭘﻮﻟﯿﺲ ﺩﺭ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺁﺩﻡ ﺭﺑﺎﯾﯽ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻭ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮﺍﺕ ﺑﺮﮐﻨﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﭘﻠﯿﺲ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺤﻤﺪ ﺳﻠﯿﻢ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ، ﺍﺧﯿﺮﺍً ﺑﺮﻭﺯ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﻭﺍﻟﯽ ﻫﺮﺍﺕ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﻟﻮﯼ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩ ﺻﺎﻟﺢ ﺩﻭ ﭼﻬﺮﻩ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬﺍﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﻋﺰﻝ ﻭ ﻧﺼﺐ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺎﺭﺯﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ

ﺑﺎ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺣﺎﻣﺪ ﮐﺮﺯﯼ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺍﮐﺘﺒﺮ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۵، ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺯﯾﺮ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺳﯿﺪ ﺣﺴﯿﻦ ﺍﻧﻮﺭﯼ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﺟﺪﯾﺪ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۸۸ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﻮﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﺑﺠﺎﯼ ﺳﯿﺪ ﺣﺴﯿﻦ ﺍﻧﻮﺭﯼ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﻮﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﺩﺍﻭﺩ ﺻﺒﺎ ﺑﻪ ﺣﯿﺚ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻃﯽ ﺩﻭﺳﺎﻝ ﺍﺧﯿﺮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﭘﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﮕﻮﻓﺎﯾﯽ ﻭ ﺗﺮﻗﯽ ﺭﺍ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺑﭙﯿﻤﺎﯾﺪ. ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺭﺷﺪ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﺻﺒﺎﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪﻩ، ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﻋﻤﺎﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻈﯿﻢ ﺯﯾﺮﺑﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺷﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻧﻘﺸﯽ ﻣﻬﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺎﺷﺪ.ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺳﻬﻮﻟﺘﻬﺎﯼ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﯾﯽ {ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ} ﺁﻧﺮﺍ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ. ﺩﺭ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻫﺮﺍﺕ، ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﺰﺩﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺍﮐﺘﺒﺮ ۲۰۰۷ ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﻫﻔﺪﻫﻤﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﻭﺯﯾﺮﺍﻥ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﯼ {ﺍﮐﻮ} ﺑﻮﺩ

ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ٬ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﺩﺍﺧﻠﯽ، ﺗﺤﺠﺮ، ﺗﻌﺼﺐ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯﺍﺕ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮﺍﺕ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺳﺪﻩ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﺸﻤﮑﺶﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩﺍﺭﺍﻥ ﺳﺪﻭﺯﺍﯾﯽ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺯﺍﯾﯽ ﻭ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﭙﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩ. ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺳﺪﻩ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﻏﻢﺍﻧﮕﯿﺰﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺪﻩٔ ﻗﺒﻞ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﺯ ۱۵ ﺗﺎ ۲۰ ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۷۹ (۲۴ - ۲۹ﺣﻮﺕ ۱۳۵۷) ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻗﯿﺎﻡ ﺗﺤﺖ ﻧﺎﻡ ﻗﯿﺎﻡ ﺑﯿﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻮﺕ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮﺍﺕ ﻋﻠﯿﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﻧﻮﺭﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩﮐﯽ ﺑﺎ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﻫﺮﺍﺗﯽﻫﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ. ﻫﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺣﻤﻠﻪ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺑﻪ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺁﻥ ﮐﺸﺘﻪ، ﺯﺧﻤﯽ ﻭ ﯾﺎ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﺷﺪﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﮐﺘﺮ ﻧﺠﯿﺐ ﺍﻟﻠﻪ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺗﺴﻠﻂ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ ﺑﺮ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ، ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺗﺤﺖ ﺍﻣﺮﺵ، ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺷﺪ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ. ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۱۳۷۴ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻗﻞ ﺍﺭﺩﻭﯼ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﺭﺩﻭﯼ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۷۴، ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺒﺮﺩﻫﺎﯼ ﺩﺭ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﺮﺍﻩ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻑ ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ ﻭﻻﯾﺎﺕ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﻧﯿﺰ ﺗﻄﺒﯿﻖ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺳﻪ ﺩﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻮﺭﻭﯼ، ﻧﺒﺮﺩﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ ﻭ ﺩﻭﺭﻩ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ، ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ، ﺍﺯ ﺧﺸﻮﻧﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ، ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ، ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﯾﺎﻻﺕ ﻏﺮﺑﯽ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۸۰، ﺑﺪﺳﺖ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۴ ﻣﯿﻼﺩﯼ، ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ ﺷﺎﻫﺪ ﭼﻨﺪ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺗﺤﺖ ﺍﻣﺮ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻥ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻮﺩ. ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﮔﯿﺮﯾﻬﺎ، ﺑﻪ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰﯼ، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺳﺴﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﯿﻨﺎﺩ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺑﺎ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺣﺎﻣﺪ ﮐﺮﺯﯼ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ

ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ، ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺕ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺍﻣﺎﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺭﻭﻧﺎﻟﺪ ﺗﺎﻣﺴﻮﻥ ﻭﺯﯾﺮ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺒﺮ12 ( ۱۸۷۹ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ) ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﺘﺒﻮﻋﺶ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮐﺮﺩ. ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎﻩ ﻭ ﺻﺪﺭﺍﻋﻈﻢ ﺍﻭ ﺣﺴﯿﻦ ﺧﺎﻥ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ ﻗﺮﺍﺭﻧﺎﻣﻪﯼ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻄﺮﺡ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺁﻥ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻋﻤﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﺫﮐﺮ ﮐﻠﻤﻪﯼ »ﺍﻣﺎﻧﺖ« ﺩﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺭﺕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺒﺎﻟﻐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺜﻼً ﺷﺶ ﻣﺎﻩ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺟﺪﺍ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺣﺬﻑ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﻁ ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺪﺍﺩ. ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺨﺎﺭﻩ ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﺎﺭﻩ ﻫﻢ »ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺏ« ﺁﻣﺪ، ﻣﺪﺗﯽ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻥ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﭘﺎﺳﺦ ﺭﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ﺻﻔﻮﯾﺎﻥ ﻫﺮﺍﺕ ﻣﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻃﺎﯾﻔﻪٔ ﺍﺑﺪﺍﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﺎﺩﺭ ﺷﺎﻩ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻧﺎﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻥﻫﺎ ﺑﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺭﻭﺳﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﭼﺸﻢ ﻃﻤﻊ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﻡ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﺎﯾﻠﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺘﺼﺮﻓﺎﺕ ﺁﺳﯿﺎﯾﯽ ﺭﻭﺳﯿﻪ ﻭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸﺮﻭﯼ ﺭﻭﺳﯿﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻫﻨﺪ ﻭ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﻓﻌﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ۱۲۴۹ ﻫ. ﻕ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻓﺘﺢﻋﻠﯽ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺍﻓﻐﺎﻥﻫﺎ ﺷد ﻣﺮﮒ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻧﯿﺰ ﮐﻮﺷﺸﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺘﺢ ﻫﺮﺍﺕ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﮐﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪ. ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ، ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ، ﺣﺎﮐﻢ ﮐﺎﺑﻞ ﻭ ﻗﻨﺪﻫﺎﺭ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎﻩ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺣﺴﺎﻡﺍﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۷۳ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺧﻼﺕ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺤﺮﺍﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﻃﯽ ﻣﻌﺎﻫﺪﻩ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﮐﻪ ﺩﺭ ۱۲۷۳ ﻩ. ﻕ. (۲۳ ﺟﻨﻮﺭﯼ ۱۸۵۷ ﻣﯿﻼﺩﯼ) ﺩﺭ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﻔﯿﺮ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﺍﻣﻀﺎ ﺷﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﺍﺯ ﺑﻨﺎﺩﺭ ﻭ ﺟﺰﺍﯾﺮ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮﺍﺕ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺎﭼﺎﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ